sinopsis novel asmarani

1.      Sinopsis          :

Asmarani

            Asmarani iku putrane Pak Nataran, wong kang sugih ing desa Ngombol, sawahe pirang – pirang bau ambane. Asmarani iku duwe mbakyu kang jenenge yaiku Paerah sing saiki urip ing kutha Surabaya lan duwe kakang loro . Pak Nataran duweni putra lima telu kakung lan loro wadon, nanging putra kekalih kakung wis omah – omah karo bojo ne. Saiki pak Nataran mung duweni tanggungan putra kekalih wadon sing durung ketemu jodhone, sawahe akih, duite uga akih banget dadi dheweke ora eman – eman yen mung kanggo nyekolahke putrane.

            Pak guru Marsan iku guru kang isih muda, ingkang mulang ana ing sekolahane Asmarani. Pak Marsan iku guru kang sregep nyambut gawe, sopan, sumeh, andhap asor marang wong liya, gelem rekasa urip ing desa. Mula akih bocah wadon kang ngesir pak Marsan, nanging pak Marsan ora gumun lan ora gelem nglirik. Amarga bocah wadon sing digoleki pak Marsan iku bocah sing ayu pasuryane, lan saka anake wong kang sugih .

            Yen ana bocah wadon sing rada klimis nanging wis dikonangi wongtuwane ora sugih, ati lanange Marsan langsung ora nglirik lan ora milih bocah iku. Ing kene Marsan kepincut dening ayune Asmarani bocah muride dhewe, pasuryan kang ayu uga tindak – tanduk lincah lan Asmarani anake pak Nataran wong kang sugih ing desa Ngombol. Kabeh iku mau gawe guru Marsan tresna karo Asmarani.

            Katresnan antarane Asmarani lan Marsan Satemene prasaja. Ora aneh. Tetembungan wis ana, witing tresna jalaran saka kulina. Mung wae nylenehe lelakon iki, Asmarani lagi ngancik umur limalas taun, dene Marsan wolulikur taun. Asmarani iku bocah murid sd kelas enem, dene Marsan dadi guru kelas enem. Saben isuk leloro mau ketemu. Wiwitane srawunge amarga kuwajiban, Asmarani teka perlu sekolah lan Marsan saperlu mulang.

            Asmarani kepincut amarga watake Marsan sing pinter, kalem. Ana ing kelas leloro mau kaya mudha – mudhi sing lagi mekrok – mekroke atine, ora kaya guru lan murid. Asmarani lan Marsan saben dino ing sekolahan srawung bareng, geguyonan, sinau bareng. Mula awit lelorone duwe rasa kepincut, duwe rasa tresna marang siji lan sijine kekalih mau meneng – meneng mendhem rasa tresna.

            Nanging dalane crita tresna antarane ora mesthi alus, mulus ya marga Asmarani isih bocah yen digoda Marsan ya mesthi wae nesu. Kaya dene Marsan goda Asmarani nalika dheweke diakon gawa majalah ananging Marsan blenjani janji marang Asmarani.

            Asmarani iku pancen bocah sing nakal, saben dina gaweane gawe mak Nataran duka. Amarga disrengeni emake Asmarani menek ing wit dhuwet tujuane supaya mak Nataran ora weruh lan ora bisa nyekel dheweke. Wektu kuwi ana bocah liwat kulon omahe pak Nataran pas ngisor wit dhuwet iku, bocah iku langsung mbengok ngeti ana bocah wadon penekan ana wit. Tarwi jenenge bocah iku, Tarwi iku putrane Kerta mantan lurah sing saiki dadi kusir dhokar.

Emak Nataran krungu banjur nyrengeni Asmarani ora kaprah. Asmarani ora trima marga Tarwi dheweke kecekel. Wiwit kedadeyan iku Asmarani ora seneng marang Tarwi ing sawijining dina dheweke weruh Tarwi lagi mlaku, Asmarani numpak sepeda banjur ora mikir apa – apa maneh dheweke langsung nubruk Tarwi. Asmarani terus ngruket gulune Tarwi, digelut.

Ananging Tarwi ora dendam marang Asmarani dheweke malahan apikan karo Asmarani. Tarwi menehi permen karet marang Asmarani. Asmarani dadi ngrasa luput marang Tarwi akhire leloro mau sumpah nyampur getih e supaya nebus lupute Asmarani.

Paerah, anake pak Nataran kang nomer telu mulih. Ancase mulih iku kanggo jaluk donga wongtuwane yen dheweke arep nikah karo wong Surabaya sing wis nyambut gawe ana ing Bank. Pak Nataran lan Mak Nataran ora bisa ngalang – alangi ,mung bisa manut karo anak. Ananging pak Nataran rada ora seneng lan khawatir amarga bakal bojone Paerah ora sowan ing omahe saperlu nglamar mung ngomong liwat selembar layang .

Paerah ora kesel anggone yakinke wongtuwane yen Saptadi iku bocah sing bisa ngemong Paerah, tanggungjawab, lan sregep nyambut gawe. Pungkasane Paerah diwenehi restu pak Nataran lan mak Nataran. Banjur Paerah mulih bali Surabaya kanggo nikah lan omah – omah ing kunu melu bojone.

Sejatine biyen Paerah iku bocah dedemenan Marsan nanging amarga sabibare lulus sd Paerah melu pakdhene sing jenenge Brata. Kanggo nerusake sekolah ana ing kutha Surabaya. Marsan wis ora wani nyedhaki Paerah amarga uripe saiki beda adoh saka uripe biyen, saiki ayune ora kaprah, klambine kaya artis. Mula saiki Marsan wanine nyedhaki Asmarani, bocah sing isih lugu, trengginas.

Saben dina Asmarani lan Marsan ing jero kelas nglirak – nglirik antarane siji lan sijine. Ing sawijining dina rasa tresna wis ora bisa dipendhem maneh, Marsan nembung marang Asmarani yen dheweke iku tresna banget marang Asmarani lan kepengin dadi tunangane Asmarani. Asmarani langsung makpyoh atine, dheweke gelem. Wiwit iku lelorone ora isin maneh yen mlaku bareng sinambi gandengan tangan.

Sesrawungan antarane Asmarani lan Marsan saya rumaket. Sanajan ing bebrayan kampung ora akih kang meruhi nanging ing atine Marsan lan Asmarani saya kandel kapercayane yen bakal tekan rabi. Ing pikirane Marsan, Asmarani aja ngasi ucul maneh kaya Paerah biyen. Yen wis lulus sekolah Marsan duweni karep bakal naleni nglamar Asmarani kanggo dadi bojone.

Ananging sawise ujian, prei sekolah. Asmarani pamit marang bapak lan ibune arep menyang Surabaya tilik yu Paerah. Asmarani budal menyang surabaya dhewe ora ana sing ngancani. Guru Marsan ora ngerti lungane Asmarani, Asmarani ora pamit karo Marsan. Nalika Asmarani ana ing surabaya Marsan intuk layang salah kirim saka Makne kandung Asmarani sing ana ing Yogya kang ditujuake kanggo pak Nataran.

 Marsan trataban, atine mbedhedeg. Ora trima yen Asmarani ora anake pak Nataran sing sugih ora kaprah. Marsan langsung ora yakin karo Asmarani, dheweke gela marang kahanane Asmarani. Asmarani budal mulih saka Surabaya nyritaake kahanan mbakyu Paerah sing urip ing Surabaya kana. Uripe kurang, mlarat, bojone kerjane ora genah. Asmarani uga ketemu Marsan lan nampa layang saka emake iku mau. Luh netes brebes mili maca layang iku.

Pak Nataran crita kabeh tentang asal usule Asmarani, Asmarani biyen lair nalika jaman penjajah walanda. Emak lan bapake Asmarani iku pahlawan negara, Asmarani lair ana ing Ngombol. Wongtuane ninggal Asmarani ing umahe pak Nataran supaya Asmarani aman, ora dicekel dening para penjajah. Saiki pak Nataran ora ngerti alamate wongtuwane Asmarani.

Asmarani banjur mutusake yen dheweke bakal menyang ing kutha Yogya. Ora peduli kahanan wongtuwane iku mlarat apa sugih, Asmarani bakal ngurus, ngabdi marang emak kandhunge. Sanajan durung ngerti alamat pastine, nanging Asmarani bakal terus goleki. Asmarani pamit budhal menyang kutha Yogya.

Marsan wis pasrah marang kahanane, ora pengin maneh urip karo Asmarani sing sejatine dudu anake pak Nataran. Paerah mulih saka Surabaya, dheweke pisahan karo bojone. Wiwit iku dina baka dina Marsan ketemu Paerah, lan tatu lawas, tresna biyen saiki semi maneh. Asmarani saiki aduh saka Ngombol lan bali apa ora ora ngerti, Marsan lan Paerah mutusake dadi manten lan urip ing desa Ngombol kunu.

Lelorone gawe omah ana ing siseh omahe pak Nataran, nyambung urip Marsan dadi guru lan Paerah dadi ibu rumah tangga biasa. Pak Nataran menehi warisan sing akih kanggo Paerah .

Enem taun kepungkur Asmarani wis dadi prawan sing ayu pasuryane, apik awake lan resik kulite. Kaya dene bintang film utawa model . Asmarani lan abdine ibuke sowan dhateng desa Ngombol kanggo ngurus layang kelairan. Kabeh warga pada kaget lan pangkling ngeti Asmarani sing saiki. Beda banget karo biyen, saiki kaya wong sugih banget pancen Asmarani saiki sugih.

Asmarani sowan ing omahe pak Nataran lan mbakyu Paerah. Asmarani uga kaget lan melu seneng ngeti guru Marsan lan yu Paerahe dadi manten lan saiki wis duwe anak loro. Asmarani uga seneng lan bangga ngeti kanca sing biyen nyampur gethih karo dheweke yaiku Tarwi wis dadi lurah ing desa Ngombol.

Asmarani ora bisa suwe – suwe ing desa kunu, amarga kudu enggal bali menyang Yogya kanggo nerusake kuliah. Layang klairan wis ditampa banjur Asmarani pamit marang kabeh wong desa Ngombol. Asmarani lan utusane ibue bali menyang Yogya.